ым

и. 1. Сүзсез генә нәср. б. аңлату өчен (гадәттә кул, баш, күз белән) ясала торган хәрәкәт; ишарә 2. ЫМ ТЕЛЕ – Аралашу чарасы итеп файдаланыла торган төрле ымнар, тән хәрәкәтләре җыелмасы ым белән сөйләшү раслап ым кактылар. ЫМ КАГУ (БИРҮ, САЛУ)